بیا تا گل بر افشانیم و می در ساغر اندازیم فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو در اندازیم

دو شنبه 23 شهريور 1394
ن : علی

سخنی با مدعی

با مدعی مگویید اسرار عشق و مستی      تا بیخبر بمیرد در رنج خود پرستی

عاشق شو ارنه روزی کار جهان سرآید        نا خوانده نقش مقصود از کارگاه هستی

....



:: برچسب‌ها: عاشق, مدعی, حافظ,


یک شنبه 22 شهريور 1394
ن : علی

سفر

سلام

       * تاثير متقابل جسم و روح

     سفر به مكان هاي جديد وبكر و ديدن مناظر طبيعي ، بسيار دلپذير و لذت بخش است. بخصوص اگردر اين سفر دوستان صميمي و روشنفكر هم باشند كه فيض مضاعف ميشود.

 ديدن مناظري از طبييعت مانند دريا ، كوه ، آبشار ودرختان سرسبز ميتواند يك احساس بسيار خوب را براي آدم بوجود آورد .

    بنده اعتقاد دارم جسم وروح از هم جدا نيستند ، اگر يك احساس خوب براي جسم پيش آيد روح هم به آرامش ميرسد و بالعكس...

براي بازسازي و طراوت جسم و روح لازم داريم گاهي به دامن طبيعت پناه بريم،

با ديدن مناظر زيبا و تنفس در هواي پاك ، جسم نشاط مي يابد و البته تاثير متقابل روي روح هم دارد.

      بنابراين از طريق چشم سر ميتوان وروديهايي به مغز داد كه روي بهبود جسم اثر بگذارد.

       اگر معادل چشم را فكر بدانيم ، پس ميتوان توسط  فكر روح را به آرامش رساند.

                       ولي وروديهاي آن چيست ؟

      همچنانكه با چشم مناظر جديد را مي بينيم ولذت مي بريم ،ميتوانيم فكر رابصورت كنترل شده به طرف انديشه هاي جديد برده و حالتي پرواز گونه را براي روح تجربه كنيم.

 تصور كنيد يك شخص تمام مدت طول عمر خود را در يك شهر يا محله گذرانده و بيرون از آن محيط را نديده باشد.

شما چگونه ميتوانيد براي اين فرد عظمت وزيبايي دريا را توصيف كنيد ، در حالي كه او حجم آب را بزرگتر از حوض خانه اشان نديده است .!

چگونه ميتوانيد از شكوه و بزرگي كوه برايش بگوييد در صورتيكه او فقط سنگ ريزه هاي كوچه شان را ديده است.!

   و در مورد تجارب عرفاني هم به همين شكل

چگونه يك فيلسوف بزرگ ميتواند حوزه تفكر خود را براي كسي مثل من توضيح دهد.!

     اگر مي بينيم انساني مانند حضرت حافظ به اين درجه از نبوغ رسيده ، شايد دليلش رهايي جسم در طبيعت و پرواز پرنده فكر در وادي انديشه بوده است.

      " حافظ از چشمه حكمت به كف آور جامي

                                     بو كه از لوح دلت نقش جهالت ببرد "

      و اينكه شعرا و متفكرين يك حالت عاشق پيشگي داشته اند و نهايتا" نتوانسته اند با هيچ بياني احساسشان را به ما منتقل كنند ، دليلش محدود بودن فكر ماست.!

حضرت مولانا از عشق ميگويد :

 

  در نگنجد عشق در گفت و شنيد               عشق دريايي است عمقش ناپديد

  هرچه گويم عشق را شرح و بيان              چون به عشق آيم خجل گردم ازآن

  چون قلم اندر نوشتن ميشتافت                چون به عشق آمد قلم بر خود شكافت

  و حسن ختام اينكه امام صادق (ع) ميفرمايد:

                                ساعتي انديشيدن بهتر از هزار سال عبادت است .

                                                         محفوظي

                                                      30/2/92



:: برچسب‌ها: سفر, جسم, روح, جسم و روح,