مولانا

در جهان هیچ چهره ای را نیافتم ، که بتوانم مولانا را به او تشبیه کنم ،  او یگانه است و یگانه باقی خواهد ماند ، او فقط شاعر نیست ، بلکه بیشتر جامعه شناس است و روانشناسی کامل ، که ذات بشر و خداوند را دقیق می شناسد ، قدر او را بدانید و به وسیله ی او خود و خدا را بشناسید . 

     من اگر تا پایان عمرم دیگر حرفی نزنم ، همین شعر برای همیشه کافی است : 

باران که شدى مپرس ، اين خانه کيست      سقف حرم و مسجد و ميخانه يکيست 

باران که شدى،  پياله ها را نشمار            جام و قدح و کاسه و پيمانه يکيست 

باران! تو که از پيش خدا مى آیی !           توضيح بده عاقل و فرزانه يکيست  

بر درگه او چونکه بيفتند به خاک             شير و شتر و پلنگ و پروانه يکيست 

با سوره ى دل، اگر خدا را خواندى           حمد و فلق و نعره ى مستانه يکيست 

از قدرت حق، هر چه گرفتند به کار           در خلقت حق، رستم و موریانه يکيست 

گر درک کنى، خودت خدا را بينى             درکش نکنى، کعبه و بتخانه يکيست