بحث وتبادل نظر
سلام
انسان تنها موجودي است كه در دنيا ميتواند با هم نوع خود به بحث و گفتگو در مورد يك موضوع بپردازد.
همچنين ميتواند طرح و نظر ارائه كند ، واز آن دفاع نمايد . نظرات ديگران را رد يا قبول كند .
جر و بحث به هر صورت اشتباه است ، موضوع بايد بصورت گفتگوي دو طرفه حل و فصل شود ، اگر
طرف مقابل انسان منطقي و فهيمي باشد ، كه خود بخود گفتگو خيلي آرام وحساب شده انجام ميشود ، واگر
آدمئ غير منطقي باشد ، اصلا نيازي به بحث وجود ندارد، چون عوض كردن عقيده انسان غير منطقي ،
كاري است دشوار ، و در بعضي موارد هدر دادن انرژي است !!
" نرود ميخ آهنين در سنگ "
چرا ما آدمها دوست داريم بگوييم فكر و نظر ما درست است ، وهمه آنرا تاييد كنند ، از نظر رواني انسان به
تاييد ديگران نياز دارد ، ميخواهيم به هر نحوي كه شده ثابت كنيم نظرمان درست و نظر ديگران اشتباه
است. بنظر من هر كس بر اين عقيده بيشتر پافشاري كند ، داراي ضعف بيشتري است .
البته اين موضوع را هم بايد در نظر بگيريم كه فرد بايد داراي يك خط مشي و طرز فكر ثابت و رفتار
مشخص باشد ، تا بتواند اصلا اظهار نظر كند وگرنه چگونه ميتواند در يك گفتگو شركت كند وبقيه را مورد نفد قرار دهد .
هيچكدام از دانشمندان و علما از اول داراي يك تفكر و ايده محكم و لا متغير نبوده اند ، واضح است كه بعد
از مطالعه وبررسي آثار ونظرات ديگران و اصلاح افكار خود پس از سالها توانسته اند نظري ارائه كنند و
حرفي براي گفتن داشته باشند . جالب اينجاست كه همين نظر را هم قطعي و عوض نشدني نميدانند .
به عقيده من هر چقدر عمق اطلاعات و معرفت بيشتر باشد ، تمايل شخص براي ( اگر نگوييم پذيرش )
برسي وبرانداز كردن ديگر نظريه ها بيشتر است .
براي تكميل شدن و يا حد اقل پيشرفت يك فكر هر چقدر ظرفيت پذيرش انتقاد بيشتر باشد ، نتيجه بهتر و زودتر حاصل ميشود .
از ديدگاه روانشناسي هر چقدر تحمل پذيرش انتقاد در شخص كمتر باشد ، فرد داراي يك روحيه متزلزل و
بي ثبات است . و زماني كه آدم شخصيت و منش محكمي داشته باشد ، با كمال ميل با هر گونه انتقاد و حتي
مخالفتي روبرو ميشود و اين انتقاد را فرصتي براي پايش افكار خود ميداند .
از طرفي ترس از انتقاد ديگران نبايد باعث شود كه ما نظر خود را ارائه ندهيم ، اتفاقا ايراد گيري ديگران است كه يك فكر را مرحله به مرحله تكميل و نقص ها را نمايان و سپس برطرف ميكند .
فكر نو ميتواند يك نظر سياسي ، اجتماعي ، فلسفي ، مذهبي يا فني در هر زمينه اي باشد ، لازمه پخته
شدن و مورد بحث قرار گرفتن آن اينستكه در مورد آن تحقيق و بررسي شود و به اصطلاح ايده نو خيلي سطحي نباشد .
اولين كسي كه بايد ايده جديد را قبول كند و از آن حمايت نمايد ، خود شخصي است كه آنرا ارائه داده است !
يعني انسان بايد به خود اعتقاد داشته باشد ، اعتماد بنفس به ما كمك ميكند تا اولا يك فكر جديد شكل بگيرد و در مراحل بعد از آن دفاع كنيم .
وقتي تعداد نفرات زيادي از يك موضوع حمايت كردند دليل بر صحت و بي عيب و نقص بودن آن نيست و
بالعكس اگر همه با آن مخالف بودند ، اين هم دليل اشتباه بودن طرح يا موضوع نميباشد .
بعضي افراد عادت دارند كه با فكر جديد مخالفت كنند و براي كارشان دليل هاي متفائت مي آورند .
" مردم در مورد هر چيزي كه آگاهي ندارند مخالف آنند . "
نتيجه ، جهت آگاهي از اينكه طرح و فكر جديد ما تا چه حد درست است ، صرفا نميتوان به تعداد موافقان و منتقدان نگاه كرد .
ن : علی
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: